காதல் கண்ணன் !!!

காதல் கண்ணன் !!!

ஆயர் பாடியில் பிறந்தவன்

கோகுலத்தில் குடி புகுந்தவன்

இளமை ஆட்கொண்ட இடையன்

இதயம் கவர்ந்த  காதல் கண்ணன்

வண்ணங்கள் ஏங்கும் உன் கரு மேனி

அழகின் இலக்கணத்தை மாற்றிய மாய மேனி

மழை தரா கரு நீல தேகம் உனது

மனதிற்குள் காதல் மழை தந்த மாயன்

மாலையாய் உன் தோள்  சேர மலர்கள் தவம்

மயில் இறகை நீ சூடியதோ மயில் பெற்ற வரம்

உனை அலங்கரித்த யாவுமே அழகுப் பொருளானது

உனை வர்ணித்த வார்த்தைகள் அழகின் அர்த்தமானது

இயற்கையைத்  தாலாட்டும் புல்லாங்குழல் ஓசை

இனிமைக்கு பொருள் சேர்க்கும் இன்னிசை

உன் மூச்சு காற்று கலந்து வரும் ஜீவ இசையில்

இதயத்தில் கருவாகும் ஆத்மீக காதல்

கண்களால் வர்ணிக்க கண்கள் காணாது 

மொழிகளால் சொல்வதற்கு மூச்சு போதாது

அழகால் காதல் ஆட்சி செய்யும் கண்ணா

அன்பால் எனை ஆழும்  நாள் எப்போது மாயவா

By Prasanth Satkunanathan (Heart Beat )

May18 முள்ளிவாய்க்கால் இனியும் வேண்டாமே!!!

அடிமையாக இருந்திருந்தால் கூட
அனாதையாக இறந்திரோம்! 

அகிலமே பார்க்கச்  சிதைந்து விழுந்தோம்
 நிர்வாணப்  பிணங்களாக! 

இணையோம்! பிரிவோம்! 
என்றால் பிணங்களே தொடர் புள்ளி...  

இறந்தவர் பேசுகிறோம் 
எங்களை மதிப்பின் இணைந்து வாருங்கள்!

எங்களை வைத்து அரசியலும் ஆதாயமும் தேடுபவர்கள் 
இன்னொரு முள்ளிவாய்க்காலுக்கு நாள் பார்ப்பவர்களே!  

எங்களை மறவாது நினைத்து நேசிப்பவரே 
உங்களோடு இருப்பவரை மதித்து அணைத்து வாழுங்கள்! 

இன்னொரு முள்ளிவாய்க்கால் இனியும் வேண்டாமே!!!  

By Prasanth Satkunanathan.

விடியல்

விடியல்

கோயில் மணி  அலாரத்திலும்

கொண்டைச்  சேவல் அக்கறையிலும்

விழிகள் திறந்து கொள்ள

விடியல் அழகாய் வர வேற்கிறது

இணைந்தும் தனித்துமாய் பறவைகள்

ஏழிசையில் புது மெட்டு எடுத்து

சுரம் சேர்த்து  சுகம்  தரும் நேரம்

இயற்கை வழங்கும் இலவசக்  கச்சேரி

மெல்ல மெல்ல நேரம் நகர

இருளை உறங்க வைத்து விட்டு

இயற்க்கைக்கு உயிர் தந்து காக்க

கிழக்கில் கதிரவன் கண் விழித்தான்

சூரியக்  கதிர்  கை  நீட்டி

அன்பாய் அழைத்தது வெளியே வா என

உறக்கத்திடம் இருந்து பிரியா விடை பெற்று

வெளியே வந்தால் விடியலின் அழகு வியப்பு

காலைக்  கதிர் கண்களோடு கூடல்

பூக்களின் ஜனனம் புன்னகை

உயிர்களின் தேடல் உற்சாகம்

மெல்லிய காற்று சுக சுவாசம்

இயற்க்கைக்கு உயிர் தந்த விடியல்

கண்களுக்கு விருந்து தந்த விடியல்

உற்சாகம் தன்னம்பிக்கை தந்த விடியல்

இறைவன் எழுதிய அழகிய கவிதை விடியல்

By Prasanth Satkunanathan ( Heartbeat)

தெய்வக் குழந்தைகள் இன்பவரம்

தெய்வக்  குழந்தைகள் இன்பவரம்

அழுது கொண்டே கண் விழித்தாலும்

மண் வந்த மழலை ஆனந்த வரம்

கைகைளில் தாங்கிய முதல் அனுபவம்

கண்களில் நீர்த்துளி இதழ்களில் புன்னகை

நீண்ட துயில் கொள்ளும் மழலை மாயம்

முகத்தில் நொடிக்கு நொடி மாறும் பாவங்கள்

அழுவதும் சிரிப்பதுமாய் மாறும் ஆனந்த ஆச்சரியங்கள் 

விழி திறந்து பார்க்கக்  காத்திருக்கும் விழி மூடாப்   பெற்றவர்

குழந்தை கண் சிமிட்டும் நொடிகள்

பகல் நேர நட்சத்திரங்களின் தரிசனம்

காந்த விசை தோற்கும் கண்களின் ஈர்ப்பு

நகராது விலகாது நாமெல்லாம் ரசிகராய்

மழலையின் சிரிப்பைக்  கண்டு மறையாத வானவில்

கபடமற்ற சிரிப்பில் கரைந்து போகும் கவலைகள்

யாராலும் வெறுக்க முடியாத விரும்ப்படும்

குழந்தையின் சிரிப்பே பூமியில்  நிஜ அழகு

மழலையின்  குறும்பைக்  கண்டு கோபம் கூட கொஞ்சும்

மண்ணை உண்ட கண்ணனனின் தரிசன அனுபவம்

உணவு நேரப்  போர்க்களம் அழகான ராட்ஷகர்கள் 

வெண்ணை உண்ட கண்ணனாய் கொள்ளை அழகு

அம்மா அப்பா என அடையாளம் தந்து

வாழ்க்கைக்கு அர்த்தமும் சந்தோசமும்  தந்து

அம்மா அப்பா என்று அழைக்கும் நேரம்

ஆனந்த எல்லை வரை கூட்டிச்  செல்லும்

இதை விட இன்பம் ஏது எனப்  பூரிக்க வைக்கும்

தெய்வக்  குழந்தைகள் இன்பவரம்

By Prasanth Satkunanathan - Heartbeat