எழுத்தில் படித்த காதலின் விளக்கம் 

நிஜத்தில் புரிந்தது உன்னை கண்டதால் 

உன் நிழலிடம் ஓய்வெடுக்க கேட்கின்றேன் 

அதற்கு பதில் உன் கூடவே நான் தொடர 

ஓயாது  ஓடும் முகில் போல உன் நினைவுகள் 

என்னை சுற்றி தொடர்கிறது முடிவில்லாமல்

இன்பம் துன்பம் இரண்டிலும்

இதய துடிப்பு ஓயாது தான் துடிக்கும்

நம் காதல் நிற்காத இதய துடிப்பாய்

கவலைகள் காதலை காயம் செய்யாது

இதயத்தில் காதலை கடவுளாய் வைத்து

பக்தனாய் வணங்கு சாமியை மாற்றாது

பெண்மையின் உயிர் போராட்டம் தாய்மைக்காக 

இடுப்பு வலியால் இறக்கின்ற நிலை சென்றாலும் 

இதய வலியமையால் பிள்ளை சுவாசிக்கும் வரை 

மூச்சை அடக்கி சுவாசிக்க மறந்து போராடி வென்று 

சேயின் வருகையால் வலிகள் கரைந்து அன்பானது 

By♥Heartbeat-Santh♥

அழகு பெரிதில்லை என்பவர்கள் எல்லாம் 

கண்ணாடி முன் நிற்பதில்லையா என்ன ?

அழகு என்பதை யாரும் வெறுப்பதில்லை 

அழகை தகுதியாய்  பார்ப்பதே அசிங்கம் 

தாய் இட்ட முதல் முத்தம் 

நீ அறிய சாத்தியம் இல்லை 

ஆனாலும் உன் தாய் அறிவாள் 

நேர் மாறாக உன் முதல் காதல் 

நீ மறக்க சாத்தியமே  இல்லை 

மறுத்தால் உனக்கு நீ சொன்ன பொய் 

மண்ணில் விழுகின்ற மழைதுளிகள் 

மறைவதும் மரணிப்பதும் இயற்கை செழிக்க 

மனிதன் விழுகின்ற தருணங்கள்

மயக்கங்கள் தெளிந்து தனை அறிந்து தான் ஜெயிக்க

ஒரு துளி உதிரம் கலந்து உயிர் கொள்ளும் நோய் 

நல் உறுப்புகளை கூட  செயல் இழக்க செய்வது போல் 

நேர்மையற்ற மனிதர்கள் வைக்கும் விஷ  பரீட்ச்சையில் 

இன்று நல்ல மனிதர்கள் கூட நிலைக்க முடியவில்லை

புறக் கண் இல்லாது அகக் கண் இருந்திருந்தால்

  

இலகுவில் புரிந்து இருக்கும் அன்பிற்கான ஏக்கம்

மொழிகள் மவுனித்து இதயங்கள் பேசி இருந்தால்

உணர்வுகள் வலிக்காமல் உறவுகள் தொடந்திருக்கும்

எல்லோருக்கும் உன்னை பிடிக்க முடியாது -அது 

இரவிலும் சூரியனை காண ஏங்குவது போல் 

பிறர் உன்னை விரும்புகிறார் என நினைத்து ஏமாறுவது 

மழை முகில் கூடும் போதெல்லாம் மழை வராதது போல் 

என் காதல் 

இறந்து பின்தான் என் காதல் புரியும் என்றால் 

இதயத்தை கல்லாக்கி கல்லறை செல்வேன் 

காதல் சண்டையில் இரு இதயங்கள் சாகமால் 

என் காதல் உன்னில் பிறக்க நான் இறப்பேன்

ஒரு நாள் மலர்ந்து ஒரு நாள் மடியும் மலரே

அது தான் கொண்டாட படுவதை தான் விரும்பும் 

பறித்தாலும் பறிக்கா விட்டாலும் ஒரு நாள் வாழ்க்கை 

மலர் மடிய போகிறோமே என ஏங்கி காத்திருப்பதில்லை 

மனிதனாய் பிறந்த நாமும் இருக்கும் வரை வாழணும் 

நொடிக்கு நொடி இறக்கதே என்றோ வரும் நாளிற்காய் 

தரைக்கும் அலைக்குமான ஒரு சில நொடி பிரிவில் 

ஊடலின் மவுனம் உன் உள்ளத்தை தாக்குவது  போல் 

கரையை அலை முத்தமிடும் அந்த  காதல் நிமிடங்கள் 

கூடலின் இன்பம் உனக்கு காதலை கற்பிக்கும் தருணம் 

மருத்தவம் வளர்ந்து வாழும் காலம் உயர்ந்தது 

மனதை கட்டுபடுத்த  மட்டும் மருந்து இல்லை 

உறுப்புக்கள்  ஒன்றே அதில் ஓடும் குருதி ஒன்றே 

மன நிலை மட்டும் மனிதனுக்கு மனிதன் வேறு 

இறை வழி ஒன்றில் தான் மனங்கள் ஒரு வலி செல்லும் 

மனிதின் கட்டுபாடு படைத்தவன் கையில் மருந்தில் அல்ல 

மருத்தவம் கடவுள் அவதாரம் எடுக்க முயன்று தோற்கின்ற இடம்